Dodo

Merhabalar ben Dodo. Evlenmeden önce yemek yapmayı bilmezdim. Mutfakla pek ilgim yoktu. Annem harika yemekler yapardı ve ben de  bayıla bayıla yerdim. “Anne bunları nasıl yapıyorsun çok zor olmalı” derdim.

 Derken aşık oldum:))). Nişanlıyken kayınvalidem bize geldi mutfağa olan ilgisizliğimi görünce: "Kızım siz ne yiyip içeceksiniz yemek yapmayı biliyor musun neler yapıyorsun? Oğlumun en sevdiği yemek mantı" dedi. Bende: “Aaaa ! siz hiç merak etmeyin ben her şeyi yaparım manti bile acarım askıma” dedim. “Hadi bir pilav yap da yiyelim” deyince; annemin gözünün içine bakarak ve çaktırmadan sorarak pilavı ateşe koydum. Ve… vınnn.  Unutmuşum, eee nişan telaşının yanında heyecan var tabii. Sonra kayınvalidem geldi: “Kızım pilav ne oldu?” dedi. Aaa unuttum kelimeleri dökülüverdi ağzımdan ve  mutfağa koştum. Pilav yandı sanmıştım ki annem sağ olsun durumu kontrolü altına almış. Tabi benimle dalga geçmeye başladılar. Ben de siz görürsünüz kocama harika yemekler yapacağım dedim. Kayınvalidem "İnşallah" dedi gülerek. O an korkmaya başladım, zira eşimle evlenip geçici bir süre için, Moskova'ya yerleşeceğiz. En kötüsü de annem yanımda olmayacak. Kime soracağım tarifleri. Telefonla ne kadar yapabilirim ki. Hemen gittim yemek kitapları aldım ve kolime koydum.  Ama kaçış yok kayınvalidem karşımda yine: ”Ne yaptın yemek işini,  gitmeden annenden öğrendin mi bir şeyler deyince:.  ben de merak etmeyin bir sürü kitap aldım diye cevabı yapıştırdım.  Güldü bana.  Biz evlendik gittik Moskova'ya.  Eee yemek yapmak gerek her gün. Şehir pahalılıkta dünyada bir numara dışarıda yenir mi? Ben size söyleyeyim ; “Hayır”. Eşime ilk gün sordum: “Aşkım ne yemek yapayım” dedim. Cevap “Sen bilirsin”. Pilav yaptım yanına da et. Yemeden önce esime ilk kez yapıyorum, umarım beğenirsin diye ekleyiverdim.  Eşim bir çatal pilavı aldıktan sonra şaşırmış bir ifadeyle:   “İlk kez yaptığına emin misin mükemmel, anneminkinden bile güzel olmuş dedi.  O gün mutfağa bir girdim ve bir daha çıkamadım. Taki oğlum Batu doğana kadar:))). Yine girdim tabi ama bu kez bebek yemekleri için:)))). Simdi ise ikisini birden idare ediyorum.  Çünkü iki çocuğum var ikisi de leziz sağlıklı yemekler bekliyor benden.
Geçen gün çok sevdiğim ve  benim için çok özel ve değerli olan arkadaşım İzmir'e geldi. Onunla uzun zamandır görüşememiştik. Bana ne yapıyorsun? Hala güzel yemekler yapıyor musun? Herkes senden tarif alırdı dedi. Ben de pek değil dedim. Ve bana harika bir fikir verdi. Bende bu blogu açmaya ve tariflerimi herkesle paylaşmaya karar verdim. Ebusuma coook teşekkür ediyorum. Bana bu keyifli fikri verdiği için. Eşime çok teşekkür ediyorum destek ve yardımları için. Ve ayrıca canım arkadaşım Esra ya çook teşekkür ediyorum harika tasarımları için.Ve her zaman her konuda bizi yalnız bırazkmayıp desteğini esirgemeyen Şenay Ablamıza da sonsuz teşekkürler.